Yeni «geosiyasi arxitektura», nüfuz sferaları və maraq dairələri hələ dəqiq müəyyənləşməyib. ABŞ prezidenti hələ məsləhət və təklif almaqla, onları nəzərdən keçirməklə məşğuldur
Referendum da keçirildi. Qeyri-adi heç nə baş vermədi. Hər şey gözlənilən kimi oldu. Yenə də köhnə və tanış bəyanatlar səsləndi. Amma artıq indidən demokratiya haqqında rekviyem yazmaq olar
Sabitlik, yoxsa azadlıq? Mütləqiyyət, yoxsa demokratiya? Təəssüf ki, dövlət müstəqilliyinin 18-ci il dönümündə Azərbaycan cəmiyyəti bu suallarla qarşılaşmalı oldu…
Birləşmiş müxalifət bu günlərdə cəmiyyəti referendumu boykot etməyə çağırdı. Ötən il prezident seçkisi zamanı da müxalifət seçkini boykot etməyə çağırmışdı
Bəzi məlumatlara görə bazanın yeni dislokasiya yeri Azərbaycan ola bilər. Bununla bağlı hökumətlə danışıqlar aparıldığı bildirilir. Bəs Azərbaycan buna razılıq verə bilərmi?
18 mart ölkə tarixində uçuruma yuvarlanmaq, keçmişə qayıdış kimi qiymətləndiriləcək. Bu növbəti maneə və mərhələ olacaq. Cəmiyyət bu maneəni aradan qaldırmaq iqtidarında olacaqmı?
Qarabağ problemi öz həllini gözləyir. Bir vaxtlar ümid var idi və güman edilirdi ki, münaqişə tez bir zamanda həll ediləcək. Artıq ümid də yoxdur
Kommunistlərin hakimiyyətdə olduğu vaxtda da bəzi sosialist ölkələrində formal olaraq digər partiyalar da var idi. Amma onların hamısı əsas partiya üçün sadəcə «peyk partiyaları» rolunu oynayırdılar
Elmarın cənazəsi Elmlər Akademiyasında yerləşdirilmişdi. İnsanlar gəlib onunla vidalaşırdılar. Gənc bir qızın dediyi sözləri unutmaq olmur: «Bu qədər ölü cəmi bir nəfər diri ilə vidalaşmağa gəlib!»
Əvvəlcə siyasi partiyalar, sonra azad mətbuat və elektron informasiya vasitələri, müstəqil QHT-lər və nəhayət ki, internet....
Təklif olunan düzəlişlər əsas qanunu daha da təkmilləşdirmək, daha da sadələşdirmək və demokratikləşdirmək əvəzinə, onu bir az da mürtəce edir
Ölkədə aparılan siyasət mahiyyətcə nəinki Qərbdən uzaqlaşmaq yoludur, həm də bu siyasət Azərbaycana Qərb dünyasında özünə yer tutmağa imkan vermədi
Referendum indiki hakimiyyətə təkcə əbədi hakimiyyət kürsüsü vəd etmir, həm də ciddi problemlərin yarana bilməsi ehtimalını ortalığa qoyur
Mart ayında baş verəcək hadisə bəlkə də azadlığın, eləcə də əsas müxalifət partiyalarının keçmişdə yol verdiyi siyasi prinsipsizliyin və bağışlanmaz siyasi səhvlərin qisasıdır
Bəxtiyar Vahabzadənin yazlarındakı narahatlıq, hətta özündən narazılıq- insanları düşündürmək iqtidarında idi
Cəbhədə «atəşkəs rejimi» hökm sürür. Amma hərbi ekspertlərin, hüquq müdafiəçilərinin hesablamalarına görə təkcə atəşkəs dövründə yüzlərlə əsgər həlak olub
Getdikcə belə təsəvvür yaranır ki, ölkə, sadəcə idarə olunmur. Ölkəni bir qrup məmur idarə edir – hərənin öz «sektoru» var. Elə onları vəzifədən dörd əllə yapışmağa vadar edən də budur
Bizdə demokratiyaya uzun müddət siyasi moda kimi baxıblar. İndi bundan da imtina edilir. Deyirlər ki, bir nəfərin bir neçə dəfə prezident seçilməsi guya ki, demokratiyanın genişləndirilməsi deməkdir
Ən pisi həyatdan məğlub kimi getməkdir.Azadlıq, ləyaqət, həqiqət uğrunda çarpışmağa dəyər! Hərçənd, «mütləq azadlıq yoxdur» deyənlər də var
Azərbaycan Avropa Şurasına daxil olanda eyni mövzular – siyasi məhbuslar, media azadlığı, şəffaf seçki ətrafında müzakirə gedirdi. Amma indi Azərbaycan rəhbərliyinin ritorikası xeyli fərqlənir
Davamı
